«…Ο Γιώργος Νταλάρας τραγουδάει ελληνικά, η μουσική του όμως μιλάει σε όλο το κόσμο», έγραφε για τον Έλληνα ερμηνευτή η γαλλική Figaro το 1993, αλλά και «… ένας μουσικός με τρομερές επιδόσεις που ξεπερνά με ευκολία τα στυλ και τα εθνικά σύνορα» αναγνώριζε το αγγλικό TIME OUT ένα χρόνο πριν, όταν πια η φήμη του είχε από καιρό ξεπεράσει τα ελληνικά σύνορα. Ένας Έλληνας ταξιδευτής, ένας σπάνιος ερμηνευτής κι ανήσυχος μουσικός που πιστεύει στην ιδιαίτερη φυσιογνωμία της ελληνικής μουσικής, στη δύναμη και στις δυνατότητες της και ταυτόχρονα στον παγκόσμιο χαρακτήρα της. Ξεπερνώντας μουσικά είδη και εθνικές σχολές συναντά «αταίριαστους» ήχους στις συνεργασίες του. Οι συνεχείς του αναζητήσεις ταξίδεψαν την Ελλάδα σε όλο τον κόσμο, η πεποίθηση πως η πολυεθνικότητα στηρίζεται στην κοινή καλλιτεχνική κληρονομιά, ένωσαν την ερμηνευτική του δεινότητα με την δεξιοτεχνία μερικών από τις μεγαλύτερες ορχήστρες του κόσμου. Metropole Orchestra, Καμεράτα – Ορχήστρα Φίλων της Μουσικής, Συμφωνική του Βερολίνου, Φιλαρμονική του Ισραήλ, Ossipov Russian Orchestra, Συμφωνική του Μόντρεαλ, BBC Concert Orchestra, Συμφωνική του Κρεμλίνου, Φιλαρμονική της Φιλαδέλφεια, Wiener Kammer Orchester είναι μόνο μερικές από τις διάσημες ορχήστρες που συνεργάστηκε.