Το Ρεμπέτικο
Το ταξίδι του Γιώργου Νταλάρα στις μουσικές του Τσιτσάνη & του Βαμβακάρη
“Συνεχίζει να μας συγκινεί, να μας κατευθύνει και να μας εμπνέει μουσικά με τη σπουδαιότητά του, αφού μερικά από τα πιο ωραία σημερινά τραγούδια ανήκουν σαφέστατα στην οικογένεια του ρεμπέτικου. Αυτή είναι με δυο λόγια η σχέση μου με το ρεμπέτικο, ως μουσικού κι ερμηνευτή. Η σχέση μου όμως η συναισθηματική είναι ακόμη πιο ισχυρή. Είναι μοιραία. Έτυχε έτσι στη ζωή μου, που το τραγούδι αυτό δεν λειτούργησε μόνο σαν ψυχαγωγία ή σαν παρηγοριά. Οι ήχοι των μουσικών, των οργάνων και των φωνών, φωνών βγαλμένων από τα φυσικά πρόσωπα που με περιέβαλαν στο στενό οικογενειακό περιβάλλον μου, όταν ήμουν πολύ μικρό παιδί, με ταλανίζουν. Η εικόνα και η φωνή του Μπιθικώτση και, ακόμη πιο πριν, του Στράτου Παγιουμτζή, της Μπέλλου, του Μοσχονά, του Λουκά, της Γκρέυ, του Άκη Πάνου, λειτούργησαν καταλυτικά και με έκαναν να ”προσχωρήσω” με μια πίστη και αφοσίωση σχεδόν θρησκευτική σε αυτό το είδος, έτσι ώστε, στη μετέπειτα ζωή μου, κάθε άλλο είδος μουσικής που πολύ αγάπησα και υπηρέτησα, όταν ερχόταν αντιμέτωπο με αυτές τις ”ιερές” μουσικές του ρεμπέτικου, να υφίσταται μέσα μου συντριπτική ήττα.”
(Γιώργος Νταλάρας, από το ένθετο του “Σαν τραγούδι μαγεμένο” / 2008)
«Ο Μάρκος θα κατοικεί πάντα
εντός μας…»
“Ο Μάρκος Βαμβακάρης γεννήθηκε το 1905 στη Σύρα και πέθανε το 1972 στον Πειραιά. Συνεχίζει όμως να ζει ανάμεσα μας μέσα απ’ τα τραγούδια του και την προσωπικότητά του. Ο Μάρκος ταξιδεύει από γενιά σε γενιά όπως ταξίδευε από τη μέρα που γεννήθηκε. Γι’ αυτόν οι χρονολογίες είναι μόνο σημεία μέσα στο χρόνο, γιατί το ταξίδι είναι αυτοσκοπός. Γεννήθηκε για να ταξιδεύει, όπως αυτοί οι ελάχιστοι λαϊκοί ήρωες, όντα υπαρκτά και μυθικά.
Ο Ηρακλής, ο Προμηθέας, ο Μακρυγιάννης, ο Βαμβακάρης…
Αρχίζοντας τις πρόβες γι’ αυτό το αφιέρωμα στο Μάρκο “φορτωθήκαμε” με ένα “βάρος” γλυκό και εύηχο και εύγευστο και λυτρωτικό, σαν κρασάκι, σα μετάληψη. Λέω κάτι που μόνο οι μουσικοί και πιο πολύ οι μπουζουξήδες μπορούν να καταλάβουν: Ενώ είναι χρέος μας – σαν μουσικοί – να ταξιδεύουμε τα τραγούδια του, μας ταξιδεύουν αυτά. Μας σηκώνει στις πλάτες του και μας ταξιδεύει. Άλλοτε πατριάρχης και άλλοτε φτωχοπρόδρομος. “Τα ματόκλαδά σου λάμπουν σαν τα λούλουδα του κάμπου…” άλλοτε με τραγούδια για μικρά παιδιά, και άλλοτε με τραγούδια έρωτα, πάθους και αναρχίας “σκύλα μ’ έκανες ρεζίλι…”, “όσοι έχουνε πολλά λεφτά, να ‘ξερα τι τα κάνουν…”. “Άστρα τα λόγια του Μάρκου, αυτού που έλεγε δύσκολα το ναι”, όπως λέει ο Νίκος Γκάτσος και αντί να τον τιμάμε, μας τιμάει.
Θυμάμαι πολλά χρόνια πριν όταν με τον Δομένικο, νεαρά παιδιά παίξαμε μαζί τα τραγούδια του, με τον Μάρκο παρόντα σε μια εκδήλωση για φοιτητές και τελειώνοντας μου είπε: “Μικρέ, πολύ ωραία τον είπες τον “Κάβουρα” και είναι δύσκολο τραγούδι, μπράβο σου!”
Είναι ένας έπαινος που τον κουβαλάω στο μυαλό μου, που τον κρατάω στη ψυχή μου ανάμεσα σε εκλεκτές μνήμες και αναφορές σε ανθρώπους και γεγονότα που όρισαν τη μουσική μου ζωή, που σχεδόν συμπίπτει με την υπόλοιπη ζωή μου.
Ο Μάρκος θα κατοικεί πάντα εντός μας και τραγουδώντας τα τραγούδια του θα “συνομιλούμε” με τον ίδιο και θα ακουμπάμε την λαϊκή ψυχή του Έλληνα.”
Γιώργος Νταλάρας
«Ο Τσιτσάνης ήταν ένας μικρός Χριστός των ανθρώπων...»
Το όνομα του Τσιτσάνη, το θυμάμαι από πολύ μικρό παιδί. Συνυπάρχει ακατάστατα με τις πρώτες μου μνήμες. Τα πρώτα πράγματα που θυμάμαι στη ζωή μου είναι τραγούδια και ονόματα μουσικών, φίλων του πατέρα μου, που μπαινόβγαιναν στο σπίτι μας. Ο Τσιτσάνης είχε ξεχωριστή θέση ανάμεσά τους. Τους πιο πολλούς μουσικούς, τους άκουγα στο σπίτι με τα μικρά τους ονόματα ή με το όνομα και το επίθετό τους. Μόνο ο Τσιτσάνης ήταν πάντα σκέτο, ο Τσιτσάνης! Νοιώθω ακόμα μέσα μου αυτή την απορία. Πώς αυτό το παράξενο όνομα, που ηχούσε μάλλον αστεία στα αυτιά μου, προξενούσε στους πάντες σεβασμό, θαυμασμό και απόλυτη αποδοχή. Έπεφτε σα βαρίδι! «Ο Τσιτσάνης… αυτό», «Ο Τσιτσάνης… εκείνο», «μα τι λες εδώ μέχρι και ο Τσιτσάνης!…», θυμάμαι τις συζητήσεις των μεγάλων. Έτσι πέρασε και στη συνείδησή μου. Ο ξεχωριστός, ο αγαπημένος, ο αρχηγός. Το πόσο σπουδαίος είναι άρχισα να το συνειδητοποιώ λίγο αργότερα, όταν άρχισα να μαθαίνω τα τραγούδια του.
Ίσως θα ‘πρεπε να το είχα καταλάβει πιο μικρός, όταν τον πρωτοσυνάντησα σε ηλικία έξι χρονών περίπου. Ένας από τους μουσικούς του είχε φέρει ένα γράμμα και λίγα δολάρια από τον πατέρα μου, από την Αμερική. Πήραμε με τη μάνα μου το «πράσινο» και πήγαμε να τον βρούμε στο μαγαζί του. Ήταν βραδάκι. Τους είδα όλους στο πάλκο, ήταν κουστουμαρισμένοι, ανοιχτά χρώματα, δίχρωμα παπούτσια. «Να ‘τος, αυτός στη μέση είναι ο Τσιτσάνης», μου ψιθύρισε η μάνα μου. Απογοητεύτηκα λίγο, ο τελευταίος που περίμενα! Όλοι γραβατωμένοι, στημένοι στην πένα και ανάμεσά τους ολόκληρος Τσιτσάνης, ο μόνος χωρίς γραβάτα, ο πιο μαζεμένος. Μιλήσαμε αργότερα, ελάχιστες κουβέντες, μετρημένες. «Ο μικρός γιος του Λουκά; …Μπράβο, αγόρι μου». Και ένα χάδι που το κουβαλάω ακόμα ψάχνοντας μέσα μου να βρω ποιος είναι τελικά αυτός ο άνθρωπος!
Είναι αυτός, για τον οποίο ο Τσαρούχης λέει «μας θυμίζει ότι έχουμε πολιτισμό», αυτός που «εξευγένισε», όπως λέει ο Στελλάκης Περπινιάδης το ρεμπέτικο τραγούδι καθορίζοντάς το, κατά τον Ντίνο Χριστιανόπουλο, «από κάθε πρόστυχο και χαμηλό»; Ποιος είναι αυτός του οποίου ο Μίκης Θεοδωράκης θεωρεί τιμή να λογίζεται μαθητής, αυτός που πρώτος από όλους τους ρεμπέτες συμπεριλήφθηκε σε ανθολογία της ελληνικής ποίησης επαναπροσδιορίζοντας την καταγωγή και την μοίρα του αληθινού λαϊκού τραγουδιού; Ποιος είναι αυτός ο ευαίσθητος μάγκας «το παιδί των υπογείων ρευμάτων και της ρεμπετοσύνης», για τον οποίο ο Μάνος Χατζιδάκις λέει ότι «υπήρξε μεγάλος τον καιρό που δεν υποπτευόταν πως είναι μεγάλος»; Ποιος είναι αυτός ο επαναστάτης, που κατόρθωσε να βγάλει το λαϊκό τραγούδι από το περιθώριο και να το εντάξει στη νέα κοινωνική πραγματικότητα της μετεμφυλιακής Ελλάδας;
Είναι ο πιο δημοφιλής, ο πολυγραφότερος λαϊκός συνθέτης – πόσοι θυμούνται ότι ακόμα και η «Γερακίνα» που λογίζεται σαν ιστορικό παραδοσιακό τραγούδι είναι δική του; – ο γενναιόδωρος, ο αναμορφωτής, ο ιδιοφυής; ‘Η ο «Ναζωραίος» όπως τον λέει με αγάπη ο φίλος μας Κώστας Χατζηδουλής; Ένας μικρός Χριστός των ανθρώπων, που μίλησε στην ψυχή τους ανεξάρτητα από τη μόρφωση και την κοινωνική τους τάξη. Ποιος είναι αυτός ο μοναδικός άνθρωπος; Χάνομαι στο μεγαλείο των τραγουδιών του, στους χαρακτηρισμούς, στα επίθετα. Τελικά μου φαίνεται ότι θα γυρίσω στην ασφάλεια της παιδικής μου μνήμης. Αυτός ο άνθρωπος είναι απλά ο ΤΣΙΤΣΑΝΗΣ.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΝΤΑΛΑΡΑΣ, ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2001
Το Χρονολόγιο του Ρεμπέτικου
1974
Στη μπουάτ “Θεμέλιο”
Φθινόπωρο, ξεκινά τις εμφανίσεις του στην Πλάκα στη μπουάτ ''Θεμέλιο'' μαζί με την Χαρούλα Αλεξίου, την Άννα Βίσση, τον Αντώνη Βαρδή και τον Πάνο Λαμπρόπουλο. Η βάση του προγράμματος είναι τραγούδια που αντικατοπτρίζουν το πολιτικό κλίμα της εποχής αλλά και ρεμπέτικα, τα οποία προσπαθεί να περάσει στον νεαρόκοσμο. Η επιτυχία είναι μεγάλη και τους ανάγκαζει να κάνουν τρία προγράμματα καθημερινά, προκειμένου να ανταποκριθούν στην προσέλευση του κόσμου.
1975
”50 χρόνια ρεμπέτικο τραγούδι”
Η μεγάλη δισκογραφική στιγμή για αυτή τη χρονιά, έρχεται προς το τέλος της. Κυκλοφορεί ο διπλός δίσκος ''50 χρόνια ρεμπέτικο τραγούδι''. Mε αιτία αυτή την έκδοση επανέρχονται πολύ έντονα στην επικαιρότητα κλασσικά αλλά και λιγότερο γνωστά ρεμπέτικα της περιόδου 1920-1955. Μ’ αυτόν το δίσκο καθιερώνεται στην ελληνική δισκογραφία η απονομή του πλατινένιου δίσκου, για πωλήσεις 100 χιλιάδων αντιτύπων.
1980
Τα τραγούδια της Κατοχής και του Εμφυλίου
Κυκλοφορεί ο δίσκος ''Τα ρεμπέτικα της Κατοχής'' με την επιμέλεια του Κώστα Χατζηδουλή. Ηχογραφούνται για πρώτη φορά ανέκδοτα -μέχρι εκείνη τη στιγμή- τραγούδια! Τραγούδια της Κατοχής και του Εμφυλίου που για τα περισσότερα από αυτά και για πάνω από 30 χρόνια απαγορεύονταν η κυκλοφορία τους από τους λογοκριτικούς μηχανισμούς.
1983
Στο Κατράκειο Τσιτσάνης & Θεοδωράκης
Συμμετέχει στις εκδηλώσεις του Μουσικού Αυγούστου, που διοργανώνονται στο ''Κατράκειο'' της Νίκαιας (πρώην Κοκκινόβραχος). Τραγουδά στα αφιερώματα στον Μίκη Θεοδωράκη, στον Βασίλη Τσιτσάνη - και οι δυο παρόντες στις συναυλίες - αλλά και του Μάνου Λοίζου.
2001
Τσιτσάνης Στο Μέγαρο
Από τις 14 μέχρι τις 18 Φεβρουαρίου, πραγματοποιεί στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών τις πέντε πρώτες παραστάσεις του αφιερώματος στον Βασίλη Τσιτσάνη, που έχει τον τίτλο “Ό,τι κι αν πω δεν σε ξεχνώ”. Είναι μια μουσική παράσταση, στηριγμένη στα πιο χαρακτηριστικά τραγούδια του κορυφαίου δημιουργού. Ο ίδιος ο Γιώργος Νταλάρας έχει διαλέξει κι έχει επιμεληθεί το μουσικό υλικό – με κορυφαία στιγμή την συνύπαρξη 10 μπουζουκιών στη σκηνή – ο Σταμάτης Φασουλής έχει αναλάβει την σκηνοθεσία, ο Γιώργος Πάτσας τα σκηνικά, ο Κωνσταντίνος Ρήγος τις χορογραφίες και ο Φίλιππος Κουτσαφτής τους φωτισμούς. Στις ερμηνείες συμμετέχουν η Ελένη Τσαλιγοπούλου, ο Γεράσιμος Ανδρεάτος, η Γιώτα Δρακιά και ο πρωτοψάλτης Γρηγόρης Νταραβάνογλου. Τα εισιτήρια των πέντε παραστάσεων εξαντλήθηκαν μέσα στις τρεις πρώτες ώρες(!!!). Το πρόγραμμα της παράστασης περιλαμβάνει μια ξεχωριστή έκδοση με ανέκδοτες ηχογραφήσεις που είχαν πραγματοποιήσει μαζί ο Βασίλης Τσιτσάνης και ο Γιώργος…περισσότερα
2002
Ο Μάρκος ”επιστρέφει” στη Σύρο
Τέλη Σεπτεμβρίου, στο ιστορικό θέατρο “Απόλλων” της Ερμούπολης, στη Σύρο, οργανώνει ένα αφιέρωμα στα τραγούδια του Μάρκου Βαμβακάρη, με τη συμμετοχή των γιων του Μάρκου Στέλιου και Δομένικου, του Θόδωρου Παπαδόπουλου και της Χρυσούλας Χριστοπούλου. Θα ακολουθήσει μια ακόμα συναυλία, στην Δραπετσώνα του Πειραιά, φόρος τιμής στην “άλλη” πατρίδα του Μάρκου.
2003
“Αφιέρωμα στον Μάρκο Βαμβακάρη”
Tο Σεπτέμβριο, κυκλοφορεί ο δίσκος “Γιώργος Νταλάρας – Αφιέρωμα στον Μάρκο Βαμβακάρη”, με τα δικαιώματά του να παραχωρούνται στο Δήμο Ερμούπολης για την λειτουργία και τη συντήρηση του θεάτρου “Απόλλων”.
2004
“Ό,τι κι αν πω δεν σε ξεχνώ”
Τον Ιανουάριο, επαναλαμβάνονται στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, οι μουσικές παραστάσεις οι αφιερωμένες στον Βασίλη Τσιτσάνη. Τίτλος των παραστάσεων “Ό,τι κι αν πω δεν σε ξεχνώ”. Το ίδιο αφιέρωμα θα μεταφερθεί τον Οκτώβριο στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης.
Σε δίσκο η παράσταση “Ό,τι κι αν πω δεν σε ξεχνώ”
Κυκλοφορεί το αφιέρωμα στον Βασίλη Τσιτσάνη στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, με τον τίτλο “Ό,τι κι αν πω δεν σε ξεχνώ”.
2005
Με το Ρεμπέτικο στη Βιέννη
Τον Οκτώβριο, ο Γιώργος Νταλάρας παρουσιάζει μια συναυλία στη Βιέννη (Αφιέρωμα στο ρεμπέτικο) στο περίφημο “Konzerthaus”, συνοδευόμενος από τη Μελίνα Ασλανίδου και τη Σοφία Παπάζογλου.
2007
”Inspired by Rembetiko” στην Ευρώπη
Τον Απρίλιο, ξεκινά μια ακόμη μεγάλη ευρωπαϊκή περιοδεία με αφετηρία τη Βουδαπέστη. Τίτλος της περιοδείας “Inspired by Rembetiko”. Έντεκα ευρωπαϊκές πόλεις φιλοξενούν τον Γιώργο Νταλάρα, τη Μελίνα Ασλανίδου και τον Μιχάλη Τζουγανάκη.
“Όταν συμβεί στα πέριξ – Τραγούδια για… τσίλιες και μια νύχτες”
Τον Ιούλιο, δυο σημαντικές μουσικές παραστάσεις πραγματοποιούνται στο Ηρώδειο, σε επιμέλεια του Παναγιώτη Κουνάδη. Τίτλος των συναυλιών: “Όταν συμβεί στα πέριξ - Τραγούδια για... τσίλιες και μια νύχτες” και είναι ο βασικός ερμηνευτής. Σε ενορχηστρώσεις του Γιώργου Νταλάρα και του Ανδρέα Κατσιγιάννη, παρουσιάζεται μια μεγάλη σειρά τραγουδιών απ’ όλα τα είδη του ελληνικού τραγουδιού (ρεμπέτικα, ελαφρά, επιθεώρηση, σύγχρονα) με αναφορές σε ευφορικές ουσίες. Συμμετέχουν η Εστουδιαντίνα Νέας Ιωνίας Βόλου, ο Στέλιος Βαμβακάρης, ο Χρήστος Θηβαίος, ο Μπάμπης Τσέρτος, ο Ζαχαρίας Καρούνης, η Χαρά Κεφαλά, η Νίνα Λοτσάρη, ο Θέμης Σερμιέ, η Μάρθα Φριντζήλα και η Ασπασία Στρατηγού.
2008
“Σαν τραγούδι μαγεμένο” στο Μέγαρο
Τον Φεβρουάριο του 2008, πραγματοποιούνται στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών εννέα παραστάσεις - αφιέρωμα στο ρεμπέτικο. “Σαν τραγούδι μαγεμένο” ο τίτλος τους, σε επιμέλεια του Παναγιώτη Κουνάδη και σκηνοθεσία του Σωτήρη Χατζάκη. Συμμετέχουν ο Μπάμπης Στόκας, η Σοφία Παπάζογλου, ο Ζαχαρίας Καρούνης και η Ασπασία Στρατηγού. Οι παραστάσεις θα επαναληφθούν και τον Μάρτιο του 2009 μετά από απαίτηση του κοινού.
“Σαν τραγούδι μαγεμένο” στη Θεσσαλονίκη
Τον Μάιο, πραγματοποιούνται οι συναυλίες με το αφιέρωμα στο ρεμπέτικο τραγούδι και τον τίτλο “Σαν τραγούδι μαγεμένο”, στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης και τον επόμενο μήνα οι συναυλίες αυτές μεταφέρονται στο Θέατρο Βράχων και στο Βόλο.
Σε Πρέσπες και Φλώρινα
Τον Αύγουστο, συναυλίες στις Πρέσπες και στη Φλώρινα με αφιέρωμα στον Βασίλη Τσιτσάνη.
2009
Επανάληψη των παραστάσεων “Σαν τραγούδι μαγεμένο”
Τον Μάρτιο, επανάληψη των παραστάσεων “Σαν τραγούδι μαγεμένο” σε σκηνοθεσία Σωτήρη Χατζάκη στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών.
Αφιέρωμα στο ρεμπέτικο στη Χαλκιδική
Τον Αύγουστο, συναυλία αφιέρωμα στο ρεμπέτικο στη Σάνη Χαλκιδικής, με τον Ζαχαρία Καρούνη,τη Σοφία Παπάζογλου και την Ασπασία Στρατηγού (8.8.2009).
2013
Στη συναυλία του Στέλιου Βαμβακάρη
Τον ίδιο μήνα συμμετοχή στη συναυλία του Στέλιου Βαμβακάρη με τον τίτλο “Εγώ είμαι γιος της Κοκκινιάς”, στο Μουσικό Προαύλιο του Badminton.
“Τα τραγούδια των αγίων” και οι “Διφωνίες”
Εντός του 2013 οι εκδόσεις δυο σημαντικών συλλογών: “Τα τραγούδια των αγίων” και “Διφωνίες”. Συγκεντρώνονται σημαντικά τραγούδια μεγάλων συνθετών αλλά και οι συνεργασίες-διφωνίες του Γιώργου Νταλάρα με σπουδαίους καλλιτέχνες.
2014
Ευρωπαϊκή περιοδεία
Τον Απρίλιο, πραγματοποιείται μια ακόμη ευρωπαϊκή περιοδεία σε 8 πόλεις με τον τίτλο “Rembetiko unplugged”. Μαζί με τον Γιώργο Νταλάρα, η Ασπασία Στρατηγού και η Αθηνά Λαμπίρη. Το ίδιο πρόγραμμα θα παρουσιαστεί τον Ιούλιο, Αύγουστο και τον Σεπτέμβριο σε Αθήνα, Κωνσταντινούπολη και Κύπρο.
Σε Καναδά και ΗΠΑ το ”Rembetiko Unplugged:The Greek Blues”
Τον Νοέμβριο και τον Δεκέμβριο, μια μεγάλη περιοδεία στον Καναδά και στις ΗΠΑ με το πρόγραμμα “Rembetiko Unplugged”. Μαζί με τον Γιώργο Νταλάρα, η Ασπασία Στρατηγού και η Αθηνά Λαμπίρη.
2015
“ΤΑ ΑΣΤΕΓΑ”
“ΤΑ ΑΣΤΕΓΑ”, είναι ένας νέος κύκλος τραγουδιών σε μουσική του Νίκου Πλατύραχου, που συνδυάζει το ρυθμό και τις αρμονίες του ragtime με τον ήχο του ρεμπέτικου. Συμμετέχουν επίσης, ο Σταμάτης Κραουνάκης, η Ελένη Τσαλιγοπούλου και η Ασπασία Στρατηγού.
2016
Στη Σύρο με το αφιέρωμα στο ρεμπέτικο τραγούδι
Τον Σεπτέμβριο επίσης, συναυλία στη Σύρο με το αφιέρωμα στο ρεμπέτικο τραγούδι. Συμμετέχουν η Ασπασία Στρατηγού και η Αθηνά Λαμπίρη.
2018
“Ακρογιαλιές δειλινά” στην Πάφο
Στο Αρχαίο Ωδείο της Πάφου στην Κύπρο, συμμετοχή του Γιώργου Νταλάρα στις συναυλίες με τον τίτλο “Ακρογιαλιές δειλινά”. Δυο συναυλίες αφιερωμένες στον Βασίλη Τσιτσάνη που διοργανώνονται από το Μουσικό Σχολείο Πάφου.
“Παίξε Τσιτσάνη μου” στο Καλλιμάρμαρο
Τον Ιούλιο, έχει την καλλιτεχνική επιμέλεια της μεγάλης συναυλίας στο Καλλιμάρμαρο Στάδιο με τον τίτλο “Παίξε Τσιτσάνη μου”. Ένα αφιέρωμα στον Βασίλη Τσιτσάνη, όπου ο Γιώργος Νταλάρας καλεί να τραγουδήσουν μαζί του παλιότεροι και νεότεροι συνάδελφοί του τραγουδιστές (4.7.2018).
Στο Πάρκο Νιάρχος ”Εν χορδαίς και Οργάνοις”
Στις 15 Ιουλίου στο Πάρκο Νιάρχος -μαζί με την Ηρώ Σαία- ο Γιώργος Νταλάρας συμμετέχει στη συναυλία της ομάδας μουσικών από τη Σύρο “Εν χορδαίς και οργάνοις”. Η επιμέλεια είναι του Σταύρου Ξαρχάκου.
2022
Με ρεμπέτικα στο Christmas Theater
Στις 15 Απριλίου στο Christmas Theater, ο Γιώργος Νταλάρας παρουσιάζει ένα αφιέρωμα στο Ρεμπέτικο. “Το ρεμπέτικο είναι το πιο επαναστατικό και το πιο ζωντανό είδος της μουσικής μας. Θεωρώ ότι ποτέ δεν ήταν και ποτέ δε θα γίνει μουσειακό ή...
Στη Μάντρα του Μπλόκου της Κοκκινιάς
Επετειακές εκδηλώσεις ΤΙΜΗΣ & ΜΝΗΜΗΣ για τους εκτελεσμένους του Μπλόκου της Κοκκινιάς διοργάνωσε ο Δήμος Νίκαιας-Α.Ι.Ρέντη. Την Παρασκευή 23 Σεπτεμβρίου στη Μάντρα του Μπλόκου Κοκκινιάς πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση με τον τίτλο "Κοκκινιά: Προσφυγιά και Αντίσταση".