1972
Λίγο πριν τελειώσει η χρονιά, κυκλοφορεί ένας ακόμα δίσκος που ο Γιώργος Νταλάρας μοιράζεται με τον Γιάννη Καλατζή, σε μουσική του Μάνου Λοίζου και στίχους του Λευτέρη Παπαδόπουλου: ”Να ‘χαμε, τι να ‘χαμε”. Πρόκειται για τον τρίτο ολοκληρωμένο δίσκο των δύο σπουδαίων δημιουργών. Ο Λευτέρης Παπαδόπουλος προσπαθεί να περάσει δυνατά πολιτικά μηνύματα και στο συγκεκριμένο δίσκο, αλλά σε κάποια από τα τραγούδια του δίσκου -όπως ο Λιόντας- καιροφυλακτούσε η επιτροπή λογοκρισίας. Αναφέρει πολύ αργότερα ο Λευτέρης Παπαδόπουλος: ”Δεν μπορείς να πεις και πολλά πράγματα, παρ’ όλα αυτά σε πολλά τραγούδια μας περνάει ένας αντιχουντικός προσανατολισμός, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Ένα μέρος από τα τραγούδια που γράφουμε εκείνη την εποχή, είναι κι αυτά του Να ‘χαμε τι να ‘χαμε. Τραγούδια ίδιου ύφους μ’ αυτά που είχαμε κάνει και στις Θαλασσογραφίες και στο Σταθμό. Έντεχνα λαϊκά τραγούδια, ζεϊμπέκικα, χασάπικα, χασαποσέρβικα. Η καλύτερη περίοδος στην πορεία του Λοΐζου για μένα”.
Ενδιαφέρον έχει η συνήθεια του συνθέτη να χρησιμοποιεί κάποιους ήχους μέσα στα τραγούδια του. Όπως το παπούτσι του Γιώργου Νταλάρα ή εφημερίδες μέσα στο πιάνο προκειμένου να επιτύχει το ηχητικό αποτέλεσμα που επιθυμούσε. Το εξώφυλλο και σε αυτή τη δισκογραφική έκδοση είναι του ζωγράφου Γιώργου Βακιρτζή.
Δείτε τις λεπτομέρειες του δίσκου
Ανακαλύψτε περισσότερα γεγονότα για τον Γιώργο Νταλάρα...