ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑ / ΣΥΜΜΕΤΟΧΕΣ

ΟΙ ΜΥΛΟΠΕΤΡΕΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ

(2023)

3 / 2023 · EMI · Ελλάδα · CD · 0602455452467
Παραγωγή: Απόστολος Βαλαρούτσος & Ανδρέας Κατσιγιάννης & Εστουδιαντίνα Νέας Ιωνίας Βόλου
ΟΙ ΜΥΛΟΠΕΤΡΕΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ
μουσική: ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΒΑΛΑΡΟΥΤΣΟΣστίχοι: ΝΙΚΟΣ ΠΑΠΑΧΑΤΖΗΣ
ΓΙΩΡΓΟΣ ΝΤΑΛΑΡΑΣ & ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΜΑΛΑΜΑΣ
β' φωνή: ΓΙΩΡΓΟΣ ΝΤΑΛΑΡΑΣ & ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΒΑΛΑΡΟΥΤΣΟΣ
Έπαιξαν οι μουσικοί:
Κιθάρα, Ταμπούρο, Προγραμματισμοί: Απόστολος Βαλαρούτσος
Ακορντεόν: Δήμος Βουγιούκας
Μπουζούκι: Κώστας Γεδίκης
Βιολί: Κυριάκος Γκουβέντας
Σαντούρι: Ανδρέας Κατσιγιάννης
Καβάλ: Σταύρος Κουσκουρίδας
Μπάσο: Κώστας Κωνσταντίνου
Λαύτα, Μπουζούκι: Νίκος Μέρμηγκας
Κρουστά: Ανδρέας Παππάς
Πιάνο: Φίλιππος Ρέτσιος
Ενορχήστρωση:Απόστολος Βαλαρούτσος
Υπόλοιποι συντελεστές:
Ηχογράφηση: Νίκος Μέρμηγκας, Σωτήρης Ζηλιασκόπουλος
Μίξη: Ηλίας Λάκκας (Studio Odeon)
Mastering Engineer: Νίκος Μέρμηγκας
---
«Περάσαν χρόνια εκατό από τις μνήμες που εξιστορούσε η γιαγιά Αργυρώ, πέρασαν τρεις γενιές από τότε που οι πρόγονοί μου άφησαν πίσω τις ζωές τους μέσα στην Κάτω Παναγιά και ξεκίνησαν για της προσφυγιάς τον δρόμο. Η πορεία δύσκολη και μακρά. Πρώτος σταθμός της μαστίχας το νησί, “μέχρι να ξετσουμίσει το παιδί” όπως έλεγε και στη συνέχεια ταξίδι για την Πελοπόνησσο. Βρέθηκαν σε νέο τόπο που έπρεπε να γίνει η πατρίδα τους, με ελάχιστα υπάρχοντα, αλλά με μεράκι, αγάπη και σεβασμό κατάφεραν να σταθούν στα πόδια τους.

Τα παιδιά μεγάλωσαν και ήρθαν τα εγγόνια. Τα μάτια της πρώτης γενιάς σφάλισαν και πέταξαν στον ουρανό σαν μαύρα χελιδονάκια. Όμως ο σεβντάς για τις χαμένες πατρίδες – Αλικαρνασσός, Αλάτσατα, Ικόνιο, Αϊβαλί – δεν έσβησε, αλλά πέρασε και στις επόμενες γενιές. Οι πληγές δεν ήταν πια νωπές, μα τα σημάδια τους είχαν χαραχθεί βαθιά στις ψυχές μας. Σε κάθε άκουσμα μπάλου, απτάλικου, αμανέ ή καρσιλαμά, το σαντούρι, το βιολί, το κανονάκι και το ούτι σκαλίζαν τις πληγές, φέρναν στη θύμησή μου τις ιστορίες της γιαγιάς και όσα λέει η Διδώ, κάνοντας τα μάτια μου να δακρύζουν.

Τα χρόνια πέρασαν και μεγαλώνοντας ένιωθα όλο και περισσότερο την υποχρέωση να μην αφήσω να ξεθωριάσει η μνήμη των ανθρώπων αυτών, μα ούτε και ο πολιτισμός που έφεραν μαζί τους.

Την άνοιξη του 2018, η γνωριμία με τον Αποστόλη έμελλε να είναι καταλυτική. Η κοινή αγάπη για τις χαμένες πατρίδες των προγόνων μας αποτέλεσε το μπόλι της συνεργασίας μας. Οι υπέροχες μελωδίες του έντυσαν μοναδικά τους στίχους μου, αποδίδοντας με τις νότες του ακριβώς τα συναισθήματα που ένιωθα γράφοντας κάθε λέξη. Μουσική και στίχοι άνθισαν μαζί δημιουργώντας αυτόν τον δίσκο.

Ευχαριστώ από ψυχής τον Αποστόλη και όλα τα μέλη της Εστουδιαντίνας για την ευκαιρία που μου χάρισαν μέσα από αυτό το έργο να εκπληρώσω το χρέος μου στην ιστορική μνήμη όλων των προσφύγων της Μικράς Ασίας.

Ας μην αφήσουμε την ιστορία να χαθεί στις μυλόπετρες του χρόνου, ας κρατήσουμε ζωντανή τη μνήμη των πολύπαθων αυτών ανθρώπων, τιμώντας την κληρονομιά που μας άφησαν και διαβεβαιώνοντάς τους πως οι θυσίες τους δεν πήγαν χαμένες, νιώθοντας ευγνώμονες για όλα όσα μας χάρισαν.»

Νίκος Παπαχατζής