Στο Άλσος ”Η Λαϊκή Κιθάρα”

2019

Τον Μάρτιο, ο Γιώργος Νταλάρας μοιράζεται τη σκηνή του Άλσους με τον Δημήτρη Μυστακίδη, μετά από πρόσκληση του Διονύση Σαββόπουλου σε μια παράσταση αφιερωμένη στην λαϊκή κιθάρα.  Ένα πρόγραμμα με τραγούδια κι αφηγήσεις για την λαϊκή κιθάρα και τους λαϊκούς κιθαρωδούς. Μαζί τους στη σκηνή και σε κάποια τραγούδια και ο κιθαρίστας Αχιλλέας Περσίδης.

Ο Γιώργος Νταλάρας εκτός από τη μεγάλη πορεία του ως τραγουδιστής, είναι δεξιοτέχνης κιθαριστής και στην παράσταση αυτή έρχεται να φωτίσει την βιωματική του σχέση με την κιθάρα και τους λαϊκούς κιθαρωδούς. Ο Δημήτρης Μυστακίδης, εκτός από εξαίρετος μουσικός που εργάζεται συστηματικά γύρω από την λαϊκή κιθάρα, είναι και ακαδημαϊκός δάσκαλος και έχει πρωτοστατήσει στο να αναγνωριστεί η τεχνική του μουσικού αυτού οργάνου ως παγκόσμια άυλη πολιτιστική κληρονομιά από την ΟΥΝΕΣΚΟ.
Ο Διονύσης Σαββόπουλος ως οικοδεσπότης επιμελείται της συζήτησης επί σκηνής, παίζει και τραγουδά με τους δυο ομότεχνους του.
Όλοι μαζί σε ένα πρόγραμμα με τραγούδια και αφηγήσεις σαν ένα μαγικό μάθημα, στο Άλσος.
Συνδυάζοντας τις γνώσεις και την βιωματική τους σχέση με το μουσικό όργανο που είναι δεμένο με την εξέλιξη της ελληνικής λαϊκής μουσικής, την αγάπη και το μεράκι τους, δημιούργησαν μια παράσταση, στην οποία αναδεικνύουν ο καθένας τα ταλέντα που τους έκαναν να ξεχωρίσουν αλλά και αθέατες πλευρές που δεν είναι πάντα γνωστές στην πορεία ενός καλλιτέχνη.

Λίγα λόγια για την λαϊκή κιθάρα: Ο όρος λαϊκή κιθάρα περικλείει τόσο τον ειδικό τύπο κατασκευής του οργάνου (πιο μικρόσωμη από την ακουστική κιθάρα, με διαφορετικό τρόπο τοποθέτησης των καμαριών στο καπάκι), αλλά κυρίως την ιδιαίτερη τεχνική παιξίματος προκειμένου να εξυπηρετήσει τις ανάγκες της λαϊκής μας μουσικής. Η λαϊκή κιθάρα, παρούσα σε κάθε τύπο ορχήστρας από τις αρχές του εικοστού αιώνα έως σήμερα, είναι φορέας μιας σύνθετης μουσικής γλώσσας, που γνώρισε πολλά στάδια εξέλιξης. Αν και πάντα ήταν όργανο ζωτικής σημασίας σε όλες τις μορφές της λαϊκής μουσικής, σχεδόν καθ’ όλη την πορεία της ο ρόλος της περιορίστηκε κυρίως σε επίπεδο συνοδείας. Αυτό δεν την εμπόδισε ωστόσο να είναι πρωταγωνίστρια στη διαμόρφωση της νεοελληνικής κουλτούρας. Όργανο εξαιρετικά προσιτό και δημοφιλές, δυναμικά πολυφωνικό και με απεριόριστες εκφραστικές δυνατότητες, εξελίχθηκε τεχνικά και υφολογικά στα χέρια των λαϊκών μουσικών, έλαμψε κι αυτονομήθηκε αισθητικά, καθώς διαπερνούσε σχεδόν όλους τους τομείς της ιστορίας της ελληνικής μουσικής.
(Μαρία Ζουμπούλη, αναπληρώτρια καθηγήτρια Τμήματος Μουσικών Σπουδών Πανεπιστημίου Ιωαννίνων)