ΓΙΩΡΓΟΣ ΝΤΑΛΑΡΑΣ &
Λευτέρης Παπαδόπουλος

Μια συνεχής συνεργασία και μια αδιατάραχτη φιλία

Follow:

“Τον γνώρισα  το 1968, μέσω του Μάνου Λοΐζου, που ήρθε μια ημέρα και είπε με μεγάλο θαυμασμό: «Γνώρισα έναν πιτσιρικά που είναι καταπληκτικός τραγουδιστής. Αλλά είναι και πολύ όμορφος, πολύ ευγενικός, μοιάζει με φοιτητή που πηγαίνει στο πανεπιστήμιο». Πραγματικά εντυπωσιάστηκα όταν τον συνάντησα στα σκαλιά της Κολούμπια, ένα αγοράκι θα έλεγα, λεπτό, ντροπαλό, ευαίσθητο. Δεν του μίλησα όμως χαϊδευτικά γιατί ούτε τη φωνή του ήξερα ακόμη ούτε και ήθελα να πάρει αέρα. Του μίλησα άγρια, όχι άγρια, αυστηρά. Η φωνή του ήταν στη «γραμμή» του μεγαλύτερου ως τότε τραγουδιστή, του Γρηγόρη Μπιθικώτση, με τον οποίο είχα συνεργαστεί και είχα κάνει μαζί του πολλά τραγούδια. Αλλά ο Νταλάρας ήταν φρέσκος (όχι ότι ο Μπιθικώτσης είχε γεράσει), είχε μια φωνή που σε δονούσε. Έλαμπε. Την εποχή εκείνη κάναμε με τον Λοΐζο τον πρώτο μας μεγάλο δίσκο, τον «Σταθμό». Είχε σχεδόν ολοκληρωθεί ο δίσκος όταν γνωριστήκαμε με τον Νταλάρα, γι’ αυτό υπάρχει ένα μόνο τραγούδι με τον ίδιο, το «Ήτανε οκτώ εννιά». Αν και το τραγούδι αυτό τον άφηνε αδιάφορο, το είπε πολύ καλά, και μάλιστα με την πρώτη. Από τότε αρχίζει μαζί του μια συνεχής συνεργασία και μια αδιατάραχτη φιλία.” / Λευτέρης Παπαδόπουλος, ΝΕΑ Δεκέμβρης 2013

Τα απλά είναι και τα πιο δύσκολα. Όσα καλά και αληθινά να πούμε για τον Λευτέρη και τα τραγούδια του, το πιο σημαντικό θα παραμένει πάντα ότι αυτά τα τραγούδια τραγουδιούνται εδώ και πενήντα χρόνια σαν να είναι τωρινά και αγαπημένα από όλες τις γενιές. Εμπνέουν όλες τις γενιές. Σε εποχή άνυδρη σαν καλός σπόρος σε εύφορο χώμα τα λόγια του άνθισαν μέσα από τις μουσικές.
Σε ευχαριστώ, Λευτέρη, ισόβιε φίλε μου, για τα τραγούδια και όλα τα άλλα!” / Γιώργος Νταλάρας, 2006

Γιώργος Νταλάρας & Λευτέρης Παπαδόπουλος.

“Ο Νταλάρας δεν είναι απλά ένα όργανο του συνθέτη, όπως συνήθως είναι οι τραγουδιστές. Είναι ο ίδιος μουσικός και πολύ σημαντικός. Κανένας άλλος τραγουδιστής δεν έχει τη δική του μουσική κατάρτιση. Κανένας άλλος Έλληνας τραγουδιστής δεν έχει κάνει έρευνα πάνω στο τραγούδι-μόνο ο Νταλάρας. Κανένας άλλος Έλληνας τραγουδιστής δεν έχει τη γνώση που έχει ο Νταλάρας, για το τι συμβαίνει, τι γράφεται, τι γονιμοποιείται και τι επωάζεται κάθε στιγμή στο ελληνικό τραγούδι. Καλλιτέχνης με ισχυρή προσωπικότητα, καλλιτέχνης με κύρος, με όποιο είδος τραγουδιού αποφασίζει να καταπιαστεί, το επιβάλλει. Ο Νταλάρας έδωσε άλλη διάσταση, άλλη ποιότητα και άλλη λάμψη στο ρόλο του τραγουδιστή. Οι συνάδελφοί του οφείλουν να του το αναγνωρίσουν. Όπως έχει κάνει ο κόσμος, το κοινόν, που σπάνια λαθεύει, προ πολλού.”

(Απόσπασμα του σημειώματος του Λ.Παπαδόπουλου, Μάιος 1994, με αφορμή τις παραστάσεις στο Μέγαρο Μουσικής ”…και με φως και με θάνατον ακαταπαύστως”)

ΤΟ ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΟ

1968
1968

Ηχογραφήσεις των πρώτων τραγουδιών

Ηχογραφήσεις των πρώτων τραγουδιών,στη ''Μίνως'', σε μουσική ενός άγνωστου συνθέτη του Γρηγόρη Φούντα και σε στίχους του Κώστα Βίρβου.  Συμμετοχή στο δίσκο ''Συνάντηση'' του νέου συνθέτη Άγγελου Σέμπου σε στίχους Κώστα Κινδύνη. Ηχογράφηση της πρώτης του μεγάλη επιτυχίας με το τραγούδι του Γιώργου Μητσάκη ''Στην εποχή του Πάγκαλου''. Στα τέλη του 1968, συμμετοχή στον δίσκο ''Σταθμός'' του Μάνου Λοίζου και του Λευτέρη Παπαδόπουλου.

1970
1970

”Θαλασσογραφίες” του Λοίζου και του Παπαδόπουλου

Σημαντική θεωρείται η συμμετοχή του στο δίσκο του Μάνου Λοίζου και του Λευτέρη Παπαδόπουλου, ”Θαλασσογραφίες”. ”Δέκα παλικάρια”, ”Έχω έναν καφενέ” και ”Μάνα δεν φυτέψαμε” είναι τα τρία τραγούδια που ερμήνευσε ο Γιώργος Νταλάρας σε αυτή την έκδοση. Οι “Θαλασσογραφίες” αποτελούν...

1971
1971

“Ο Μέτοικος”

Το 1971, κυκλοφορεί ένας ακόμη σημαντικός προσωπικός του δίσκος με τον τίτλο ”Ο Μέτοικος” (περιέχει τραγούδια των: Κουγιουμτζή, Καλδάρα, Λοίζου αλλά και  νεότερων δημιουργών). Ο τίτλος δόθηκε από το ομώνυμο τραγούδι του Ζωρζ Μουστακί και του Δημήτρη Χριστοδούλου. Στη διάρκεια...

1972
1972

“Να ‘χαμε, τι να ‘χαμε”

Λίγο πριν τελειώσει η χρονιά, κυκλοφορεί ένας ακόμα δίσκος που μοιράζεται με τον Γιάννη Καλατζή, σε μουσική του Μάνου Λοίζου και στίχους του Λευτέρη Παπαδόπουλου: Το ''Να 'χαμε, τι να 'χαμε''.

1973
1973

Κυκλοφορεί ο “Βυζαντινός εσπερινός”

Τον Οκτώβριο, κυκλοφορεί ο δίσκος του Απόστολου Καλδάρα ''Βυζαντινός εσπερινός'', σε στίχους του Λευτέρη Παπαδόπουλου και με τη συμμετοχή και της Χαρούλας Αλεξίου στις ερμηνείες.

1975
1975

Κυκλοφορεί ο δίσκος “Στα Ψηλά τα Παραθύρια”

Την άνοιξη κυκλοφορεί ο δίσκος ''Στα ψηλά τα παραθύρια'' σε μουσική του Σταύρου Κουγιουμτζή.

1978
1978

Κυκλοφορεί ο δίσκος “Οι Μάηδες οι ήλιοι μου”

Παρουσιάζει ένα προσωπικό διπλό δίσκο ο οποίος στηρίζεται σε τραγούδια πολλών συνθετών. Τίτλος του δίσκου ''Οι Μάηδες οι ήλιοι μου'' και μεταξύ άλλων, περιλαμβάνει τραγούδια αρκετών νέων δημιουργών.

1986
1986

”Ο Μελισσοκόμος”

Συμμετοχή με ένα τραγούδι στο δίσκο της Ελένης Καραΐνδρου, που γράφτηκε για τις ανάγκες της ταινίας του Θόδωρου Αγγελόπουλου ''Ο Μελισσοκόμος''. Το τραγούδι είναι ''Τα βουρκωμένα μάτια μου'' σε στίχους του Λευτέρη Παπαδόπουλου.

1989
1989

“Μη μιλάς, κινδυνεύει η Ελλάς”

Τον Νοέμβριο κυκλοφορεί ένας ακόμα δίσκος του με τραγούδια του Χρήστου Νικολόπουλου, που κάνει ρεκόρ πωλήσεων για την εποχή. Το “Μη μιλάς, κινδυνεύει η Ελλάς” σε στίχους του Λευτέρη Παπαδόπουλου ξεπερνά πολύ γρήγορα σε πωλήσεις τα 270 χιλιάδες αντίτυπα.

2006
2006

”Θα πιω απόψε το φεγγάρι” στο Μέγαρο

Τον Ιούνιο, πραγματοποιούνται οι συναυλίες αφιέρωμα στο στιχουργό - ποιητή Λευτέρη Παπαδόπουλο με τον τίτλο “Θα πιω απόψε το φεγγάρι” στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών (συμμετέχουν και η Μαρινέλλα, η Γλυκερία,ο Κώστας Μακεδόνας, η Μελίνα Ασλανίδου και οι ΟΝΑΡ).

2006

Παραγωγός στη σειρά δίσκων “Άξιος Λόγος”

Εγκαινιάζεται η σειρά δίσκων “Άξιος Λόγος”, μια προσπάθεια να φωτίσει περισσότερο τους 'Ελληνες στιχουργούς. Το πρώτο cd που κυκλοφορεί είναι αφιερωμένο στον Λευτέρη Παπαδόπουλο κι έχει τίτλο “Σπάει το ρόδι”. Ο Γιώργος Νταλάρας μαζί με τον Μιχάλη Κουμπιό έχουν την παραγωγή του Άξιου Λόγου.

2006

Στο αφιέρωμα της ΕΡΑ2 στον Λευτέρη Παπαδόπουλο

Τον Νοέμβριο (8.11.2006) συμμετοχή του Γιώργου Νταλάρα στο αφιέρωμα της ΕΡΑ2 στον Λευτέρη Παπαδόπουλο, στον Ιανό της Αθήνας.

2007
2007

Συναυλίες για τον Λευτέρη Παπαδόπουλο

Το αφιέρωμα στον Λευτέρη Παπαδόπουλο μεταφέρεται το Μάιο στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης κι αργότερα και στην Λευκωσία.

2009
2009

Αφιερώματα σε Παπαδόπουλο και Καζαντζίδη

Συμμετοχή στη συναυλία αφιέρωμα στον Λευτέρη Παπαδόπουλο στο μεγάλο ανοιχτό γήπεδο του ΟΑΚΑ. Τον Σεπτέμβριο επίσης, συναυλίες - αφιέρωμα στον Στέλιο Καζαντζίδη στο Καλλιμάρμαρο Στάδιο (18.9.2009) και στο Καυτατζόγλειο (23.9.2009).

2018
2018

“Τι χρώματα τι μουσικές” στο Ηρώδειο

Τον Ιούνιο, έχει την καλλιτεχνική επιμέλεια της συναυλίας στο Ηρώδειο για τον Λευτέρη Παπαδόπουλο με τον τίτλο “Τι χρώματα τι μουσικές”. Μαζί με τον Γιώργο Νταλάρα συμμετέχουν ο Μανώλης Μητσιάς, η Μελίνα Ασλανίδου, ο Κώστας Μακεδόνας, η Βιολέτα Ίκαρη και ο Χρήστος Μάστορας.

2022
2022

40 χρόνια μετά ”Από την καρδιά στη μνήμη”

”Μάνος Λοίζος  40 χρόνια μετά – Από την καρδιά στη μνήμη”, έχει τον τίτλο το αφιέρωμα στον σπουδαίο συνθέτη. Την Τετάρτη 4  Μαίου γέμισε το θέατρο Ολύμπια από κόσμο κάθε ηλικίας για να τραγουδήσει μαζί με τους καλλιτέχνες τα διαχρονικά...

2024
2024

Mega Stories & Μουσικό Κουτί

ΓΙΩΡΓΟΣ  ΝΤΑΛΑΡΑΣ  Η ιστορία πέρα από τις νότες. Πολλοί έχουν το ταλέντο ή το χάρισμα, ελάχιστοι όμως την υπομονή, την επιμονή και την ωριμότητα να το καλλιεργήσουν αλλά και τη γενναιοδωρία να το μοιραστούν με όλον τον κόσμο.

2024

Στο κατάμεστο Καλλιμάρμαρο για τον Λευτέρη

Χιλιάδες άνθρωποι κατέκλυσαν το Καλλιμάρμαρο για τη μεγάλη συναυλία που ήταν αφιερωμένη στον κορυφαίο μας στιχουργό, Λευτέρη Παπαδόπουλο. Τη συναυλία – αφιέρωμα στην πολύχρονη καριέρα του αγαπημένου στιχουργού παρακολούθησε ο “πρωταγωνιστής” της βραδιάς, Λευτέρης Παπαδόπουλος

2024

 «Τίποτα δεν πάει χαμένο: 50 χρόνια τραγούδια για έναν καλύτερο κόσμο»

Με αφορμή τη συναυλία «Τίποτα δεν πάει χαμένο: 50 χρόνια τραγούδια για έναν καλύτερο κόσμο» στο Δημοτικό Θέατρο Λυκαβηττού στις 15 Οκτωβρίου, ανέβηκαν στη σκηνή εκπρόσωποι τριών γενιών ερμηνευτών, όπως είναι οι Σπύρος Γραμμένος, Φοίβος Δεληβοριάς, Μανώλης Μητσιάς, Γιώργος Νταλάρας, Μαρία Παπαγεωργίου, Βασίλης Παπακωνσταντίνου, Μίλτος Πασχαλίδης και Μαρία Φαραντούρη. Ερμήνευσαν εμβληματικά τραγούδια που συνδέθηκαν με τη Μεταπολίτευση.

ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ

Δημοσιογράφος, συγγραφέας, μα πάνω απ’ όλα στιχουργός, ένας από τους κορυφαίους του λαϊκού μας τραγουδιού. Ο Λευτέρης Παπαδόπουλος δεν είναι απλά ένας στιχουργός. Γράφει ποίηση γεμάτη λυρισμό για την Ελλάδα του έρωτα, της χαράς και της βιοπάλης.

Ο Λευτέρης Παπαδόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1935, από γονείς πρόσφυγες. Ο πατέρας του ήταν τσαγκάρης με καταγωγή από την Προύσα και η μητέρα του καθαρίστρια με καταγωγή από το Νοβοροσίσκ της Ρωσίας. Φοίτησε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, αλλά στο τρίτο έτος εγκατέλειψε τις σπουδές του γιατί τον κέρδισε η δημοσιογραφία.
Ξεκίνησε ως ρεπόρτερ στην αθλητική εφημερίδα του Δημοσιογραφικού Οργανισμού Λαμπράκη ”Ομάδα” και στη συνέχεια μεταπήδησε στην απογευματινή εφημερίδα ”Τα Νέα”, όπου εργάστηκε στο ελεύθερο ρεπορτάζ και συνέχισε ως βοηθός αρχισυντάκτη, αρχισυντάκτης και χρονογράφος από το 1977 με τη στήλη ”Ματιές”.
Το 1963 ξεκινάει την ενασχόληση με το τραγούδι. Ο Σταύρος Ξαρχάκος μελοποίησε την ”Άπονη Ζωή” και τη ”Φτωχολογιά”, που αποτελούν διαχρονικές επιτυχίες του ελληνικού τραγουδιού. Στιχουργός από τους πολυγραφότερους, έχει γράψει πάνω από 1.200 τραγούδια.

Έχει συνεργαστεί με τους σπουδαιότερους Έλληνες συνθέτες και τραγουδιστές. Από τον Θεοδωράκη, τον Ξαρχάκο και τον Λοίζο έως τον Κουγιουμτζή, τον Καλδάρα και τον Νικολόπουλο και από τον Καζαντζίδη, τον Μπιθικώτση και τη Μοσχολιού έως τον Κόκοτα, τον Πουλόπουλο και τον Νταλάρα.
Το συγγραφικό έργο του περιλαμβάνει κυρίως βιβλία για τον κόσμο της μουσικής, αλλά και πολιτικές έρευνες. Έχει γράψει τα θεατρικά ”Δρόμος”, ”Εν βρασμώ ψυχής” και ”Ο γολγοθάς μιας ορφανής ανύπαντρης μητέρας”, τα οποία έχει ανεβάσει η σύζυγός του, η σκηνοθέτιδα Ράια Μουζενίδου. Στην τηλεόραση έχει παρουσιάσει εκπομπές με αντικείμενο το ελληνικό τραγούδι.
Δεν πρέπει να παραληφθεί πως είναι ο άνθρωπος που διεκδίκησε  και κατάφερε να αποκτήσει ο στιχουργός ισότιμη θέση δίπλα στον συνθέτη.