Ο Μάνος Χατζιδάκις γεννήθηκε στην Ξάνθη το 1925. Ήταν γιος του δικηγόρου Γεωργίου Χατζιδάκι και της Αλίκης Αρβανιτίδου.
Η μουσική του παιδεία ξεκίνησε σε ηλικία τεσσάρων ετών, κάνοντας μαθήματα πιάνου με δασκάλα την Αλτουνιάν, γνωστή μουσικό της Ξάνθης, ενώ παράλληλα διδάχθηκε βιολί και ακορντεόν. Μετακόμισε στην Αθήνα με την οικογένειά του το 1932, όμως λίγο αργότερα οι γονείς του χωρίζουν και το 1938 ο πατέρας του σκοτώνεται σε αεροπορικό δυστύχημα.
Το 1945 γνωρίζεται στο πατάρι του Λουμίδη, με τους Νίκο Γκάτσο, Κάρολο Κουν, Νάνο Βαλαωρίτη. Μέσα από τις καλλιτεχνικές τους συναντήσεις έκαναν όνειρα για μια Ελλάδα που ήταν κατεστραμμένη από τον πόλεμο, κοιτώντας με ελπίδα το μέλλον. Τότε ήταν η περίοδος που ξεκίνησε να γράφει μουσικές για το θέατρο και έκανε την πρώτη κινηματογραφική εργασία του με το έργο ”Αδούλωτοι Σκλάβοι” σε σκηνοθεσία του Βίων Παπαμιχάλη.
Το 1948 ο Χατζιδάκις έδωσε την ιστορική διάλεξη για το ρεμπέτικο τραγούδι που ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων στη συντηρητική Ελληνική κοινωνία.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1950 άρχισε να συνεργάζεται με το Εθνικό Θέατρο και το Θέατρο Τέχνης. Στη συνέχεια, συνεργάζεται με το Ελληνικό Χορόδραμα της Ραλλούς Μάνου, όπου ήταν για σειρά ετών ένας από τους βασικούς συνεργάτες. Παράλληλα γράφει μουσική για πολλές ελληνικές ταινίες.
Το 1960 πήρε το Όσκαρ για τη μουσική στην ταινία ”Ποτέ την Κυριακή”. Δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο, έλεγε ο Χατζιδάκις, να σου έρθει μια επιτυχία από εκεί που δεν το περιμένεις.
Στη συνέχεια έγραψε μουσική για τον εμπορικό κινηματογράφο.
Το 1967 θα ταξιδέψει στο Μπρόντγουεΐ της Νέας Υόρκης για το ανέβασμα του μιούζικαλ ”Ίλια Ντάρλινγκ”. Στην Ελλάδα θα επιστρέψει το 1972, όπου ηχογραφεί τον Μεγάλο ερωτικό και ανεβάζει την παράσταση, ”Ο οδοιπόρος, το μεθυσμένο κορίτσι και ο Αλκιβιάδης”.
Το 1975 ο Χατζιδάκις θα αναλάβει αναπληρωτής γενικός διευθυντής στην Εθνική Λυρική Σκηνή και διευθυντής στο Τρίτο πρόγραμμα. Ο Χατζιδάκις είχε ένα όραμα για την μουσική ζωή στην Ελλάδα και έμεινε στο ραδιόφωνο επτά χρόνια. Πήγε σε μια εποχή που τα χνάρια της χούντας ήταν ακόμη φανερά στην τότε ΕΡΤ και κατόρθωσε με το ύφος και τον λόγο του, να τα αλλάξει όλα. Στο κρατικό ραδιόφωνο άρχισε να αναπτύσσεται μια καινούργια ραδιοφωνική έκφραση.
Το 1980 εγκαινίασε τον Μουσικό Αύγουστο στο Ηράκλειο. Ήταν ένα καλλιτεχνικό Φεστιβάλ , με κύριο στόχο την παρουσίαση νέων ρευμάτων, τόσο στη μουσική όσο και στο χορό και τον κινηματογράφο. Οργάνωσε επίσης τους Αγώνες ελληνικού τραγουδιού στην Κέρκυρα, το 1981 και 1982. Ήταν ένας μουσικός διαγωνισμός που είχε σκοπό την παρουσίαση νέων Ελλήνων καλλιτεχνών.
Το περιοδικό ”Τέταρτο”, του οποίου ανέλαβε διευθυντής, καταγράφει τα καλλιτεχνικά και κοινωνικά δρώμενα μέσα από τις πολιτικές τους διαστάσεις. Το Τέταρτο, ίσως περισσότερο απ’ όλα, ήταν ένα βαθιά πολιτικό περιοδικό.
Ίδρυσε την δισκογραφική εταιρεία ”Σείριος” για να φιλοξενεί ποιοτικές προτάσεις της ελληνικής μουσικής.
Το 1987 παρουσιάζει τέσσερα προγράμματα στο ”Μουσικό κέντρο Αθηνών” στην Πλάκα. Συμμετείχαν οι: Έλλη Πασπαλά, Γιώργος Νταλάρας, Αλίκη Καγιαλόγλου, Νίκος Παπάζογλου. κ.α.
Το 1989 ο Χατζιδάκις ίδρυσε την ”Ορχήστρα των χρωμάτων”. Στους τέσσερις κύκλους συναυλιών που οργανώθηκαν από τον Νοέμβριο του 1989 έως τον Ιούνιο του 1993, ο Μάνος Χατζιδάκις περιέλαβε, εκτός από κλασικά έργα και, πολλά άγνωστα, συνθετών του 20ού αιώνα χωρίς να λείψουν και οι νεώτεροι δημιουργοί.
Στις 15 Ιουνίου του 1994 ο Μάνος Χατζιδάκις ταξίδεψε για την οδό ονείρων.